Φθινοπωρινά γεώφυτα της Λευκάδας

Narcissus serotinus, Λευκάδα, 2/11/2011

Στα εύκρατα κλίματα, η εναλλαγή των εποχών δημιουργεί μια συνεχή μεταβολή των περιβαλλοντικών συνθηκών. Κάθε εποχή φέρνει μαζί της και τις δικές της δυσχέρειες για την επιβίωση και την ανάπτυξη των φυτών. Η ανυδρία του καλοκαιριού και το ψύχος του χειμώνα συνθέτουν μια διελκυστίνδα, στο τεντωμένο σκοινί της οποίας προσπαθούν να ισορροπήσουν την επιβίωσή τους όλα τα φυτικά είδη. Και όλα αυτά πρέπει να γίνουν μέσα σε ένα περιβάλλον συνεχούς ανταγωνισμού μεταξύ τους για νερό, θρεπτικά συστατικά, ηλιακό φως και επικονιαστές!

 

 Colchicum cupanii, Λευκάδα, 23/10/2011

 

Υπάρχει μια κατηγορία φυτών, τα μέλη της οποίας, αντί να κάτσουν και να υποστούν όλο αυτό το στρες, επιλέγουν μια πιο έξυπνη οδό. Εξοπλισμένα με μια αποταμιευτική ρίζα, με το που αρχίσουν οι κλιματικές συνθήκες να γίνονται δυσμενείς, απαλάσσονται από όλα τα επίγεια μέρη τους και περνούν τις δύσκολες εποχές του έτους στο ασφαλές και γεμάτο προμήθειες υπόγειο καταφύγιό τους. Ξεπροβάλλουν το Φθινόπωρο ή νωρίς την Άνοιξη, σε ένα περιβάλλον όπου η πίεση των ανταγωνιστών τους είναι αισθητά μικρότερη. Στο Ισραήλ για παράδειγμα, μόνο το 10% των φυτών της τοπικής χλωρίδας ανθίζει το Φθινόπωρο και τα περισσότερα από αυτά είναι γεώφυτα. 

 Drimia maritima (=Urginea maritima), Λευκάδα, 20/10/2011

Τα γέωφυτα, που δε χρειάζεται να είσαι μάντης για να φανταστείς από που πήραν το όνομά τους, είναι ιδιαίτερα προσαρμοσμένα στο μεσογειακό κλίμα. Η αντιπροσώπευσή τους σε περιοχές με μεσογειακό κλίμα είναι πάντα μεγαλύτερη σε σχέση με περιοχές της Κεντρικής ή της Βόρειας Ευρώπης. Τα περισσότερα γεώφυτα είναι μονοκοτυλήδονα από τις οικογένειες των Liliaceae, Iridaceae και Amaryllidaceae, αλλά υπάρχουν και λίγα δικοτυλήδονα (π.χ. τα κυκλάμινα).

Sternbergia lutea, Λευκάδα, 20/10/2011

Ιδιαίτερα εντυπωσιακά είναι τα γεώφυτα που ανθίζουν το Φθινόπωρο. Στα περισσότερα από αυτά, τα άνθη εμφανίζονται μόνα τους χωρίς φύλλα, δίνοντας όμορφες εικόνες αντίθεσης με το μουντό φθινοπωρινό τοπίο. Η έκπτυξη των φύλλων θα γίνει μόνο μετά τις πρώτες βροχές. Αυτό δίνει ακόμα μια νότα ρομαντισμού στη βιολογία αυτών των φυτών, αφού ξοδεύουν τα τελευταία αποθέματα των πόρων τους για να διαιωνίσουν το είδος τους και μετά αφήνονται στο έλεος του καιρού για την  προσωπική τους επιβίωση. Ποιος είπε ότι ο αλτρουισμός είναι προνόμιο των ιπποτών;