Λευκάδα, 5/11/2011
Το λυχναράκι, όπως είναι γνωστό στην Ελλάδα το Arisarum vulgare O. Targ. Tozz., έχει ωοειδή εώς βελοειδή φύλλα και ο ποδίσκος που στηρίζει την ταξιανθία του είναι γεμάτος καφεκόκκινα στίγματα. Στη βάση του σπάδικα βρίσκονται 4-6 θηλυκά άνθη και ακριβώς από πάνω τους είναι τοποθετημένα περίπου 20 αρσενικά. Η σπάθη, γυαλιστερή με κάθετες ραβδώσεις, μοιάζει να τυλίγει εντελώς τον σπάδικα. Φύεται σε σκιερές και υγρές τοποθεσίες, στη μεσογειακή περιοχή, φτάνοντας μέχρι τις Αζόρες. Ανθίζει το φθινόπωρο μέχρι και τους πρώτους μήνες της άνοιξης, από το επίπεδο της θάλασσας μέχρι τα 800 μ.
Το φυτό περιέχει λεπτούς κρυστάλλους οξαλικού ασβεστίου σε σχήμα καρφίτσας, γεγονός που καθιστά τουλάχιστον δυσάρεστη οποιαδήποτε προσπάθεια μάσησής του. Αν και μετά από κατεργασία του φυτού, όπως βράσιμο ή αποξήρανση, οι κρύσταλλοι αυτοί εξουδετερώνονται, καλό θα ήταν να αποφεύγεται και πάλι η βρώση του, καθώς στις ρίζες του υπάρχουν αλκαλοειδή με πολύ ισχυρή τοξική δράση σε ανθρώπινους ιστούς. Υπάρχουν αναφορές για τη φαρμακευτική δράση του φυτού αυτού και τη χρήση του για τη θεραπεία όγκων.
Το βρήκαμε στη Λευκάδα, μέσα σε ελαιώνες, όπου σχημάτιζε αρκετά μεγάλους πληθυσμούς. Σε πολλές περιπτώσεις, κάλυπτε σχεδόν ολόκληρη την επιφάνεια του εδάφους, σχηματίζοντας ένα πράσινο χαλί. Στο νησί, όπου είναι πολύ κοινό και σε άλλους βιότοπους, η άνθισή του ξεκίνησε περίπου στις αρχές του Νοέμβρη.
Λευκάδα, 8/12/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου