Crocus robertianus

Ζαγόρι, 26/10/2013

Το τελευταίο plant hunting αποδείχθηκε ιδιαίτερα ικανοποιητικό, αφού όχι μόνο συναντήσαμε το φυτό-στόχο μας, αλλά εντοπίσαμε ένα νέο, αρκετά μεγάλο πληθυσμό του. Ο λόγος για τον ενδημικό κρόκο της Ελλάδας που ακούει στο όνομα Crocus robertianus C. Brickell και απαντά σε περιοχές της βόρειας και νότιας Πίνδου, φτάνοντας νότια μέχρι την περιοχή μεταξύ Ναυπάκτου και Λιδωρικίου και το όρος Αράκυνθος. Η νέα θέση που ανακαλύψαμε βρίσκεται κοντά στο κεντρικό Ζαγόρι.

Ο C. robertianus περιγράφηκε το 1973 από τη βόρεια Πίνδο, όπου εντοπίστηκε κάπου ανάμεσα στα Ιωάννινα και τα Τρίκαλα. Φύεται σε σκιερές θέσεις που συγκρατούν υγρασία και εδάφη πλούσια, μέσα σε ελατοδάση, δρυοδάση ή κάτω από πλατάνια, κουμαριές, ακόμα και πουρνάρια ή γαύρους. Θα τον βρείτε σε ένα μεγάλο εύρος υψομέτρων, από τα 150 έως τα 1100 μ., επάνω σε ασβεστόλιθο, φλύσχη ή ψαμμίτη. Η ανθοφορία του ξεκινά γύρω στα μέσα Οκτωβρίου και διαρκεί μέχρι και το Νοέμβριο.

Οι μέχρι τώρα καταγεγραμμένοι πληθυσμοί του C. robertianus ήταν μικροί και κατακερματισμένοι. Επιπλέον, όπως πληροφορούμαστε από το Βιβλίο Ερυθρών Δεδομένων των Σπάνιων και Απειλούμενων φυτών της Ελλάδας, ο όμορφος αυτός κρόκος κινδυνεύει από πιθανές αλλαγές στο μικροκλίμα των περιοχών όπου φύεται ή από υπερβολική συλλογή για εμπόριο και καλλιέργεια. Για το λόγο αυτό, προτείνεται η ένταξή του στην κατηγορία “Σχεδόν Απειλούμενο”, ενώ ήδη προστατεύεται, σε θεωρητικό τουλάχιστον επίπεδο, από τη Σύμβαση της Βέρνης για την προστασία της άγριας ζωής και του φυσικού περιβάλλοντος και το ΠΔ 67/81 του ελληνικού κράτους, για την προστασία της άγριας πανίδας και χλωρίδας. Τέλος, συμπεριλαμβάνεται στον παγκόσμιο κατάλογο των φυτικών ειδών που χρήζουν προστασίας του ΟΗΕ.

ΥΓ. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Φάνη Καραμπλιάνη για όλες τις πολύτιμες πληροφορίες που μας παρείχε!