Iris unguicularis

Λευκάδα, 8/1/2012

Μέσα στην καρδιά του χειμώνα, όταν πρέπει να ψάξει κανείς για να βρει ανθισμένα φυτά, η άνθιση της Iris unguicularis Poir. δημιουργεί μια έκρηξη χρωμάτων. Το 1753 o Κάρολος Λινναίος ονόμασε το γένος Iris από την ομώνυμη θεότητα της ελληνικής μυθολογίας, που ταυτίστηκε με το ουράνιο τόξο. Αργότερα, τα ποικιλόχρωμα αυτά φυτά αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης και θέμα στους καμβάδες διάσημων ζωγράφων, όπως ο Claude Monet και ο Vincent Van Gogh.
  

Η I. unguicularis είναι φυτό της βόρειας Αφρικής (Μαρόκο, Αλγερία, Τυνησία) και της ανατολικής Μεσογείου (Ελλάδα, Τουρκία, Λίβανος, Συρία, Ισραήλ). Στην Ελλάδα βρίσκεται στην Στερεά Ελλάδα, την Εύβοια, την Πελοπόννησο, την Κρήτη, καθώς και σε νησιά τόσο του Αιγαίου, όσο και του Ιονίου πελάγους. Απαντά σε μακκία βλάστηση, ανοιχτά πευκοδάση, ελαιώνες, ξηρά και πετρώδη εδάφη, σε χαμηλά συνήθως υψόμετρα, αλλά έχει βρεθεί και στα 1550 μ. Η ανθοφορία της ξεκινάει τον Ιανουάριο και διαρκεί μέχρι και τον Απρίλιο.
 

Η ίριδα αυτή σαγηνεύει τόσο με τα ζωηρά χρώματα, όσο με το άρωμά της, χαρακτηριστικό κι άλλων ειδών του γένους, που χρησιμοποιείται ευρύτατα στη βιομηχανία αρωμάτων. Για τις δύο αυτές ιδιότητές της  συλλέχθηκε και μεταφέρθηκε το 19ο αιώνα από την Αλγερία στη Μ. Βρετανία, από το βοτανικό William Herbert, και καλλιεργείται μανιωδώς έκτοτε.