Βούρινος, 7/5/2011
Η
Εγνατία οδός, φεύγοντας από το οροπέδιο
της Κοζάνης και τραβώντας νοτιοδυτικά
προς την πόλη των Γρεβενών, περνά ανάμεσα
από δύο πολύ σημαντικούς από βοτανικής
άποψης ορεινούς όγκους, καθένας με τη
δική του ομορφιά: το Βούρινο και το
Άσκιο. Τα δύο αυτά γειτονικά βουνά, παρά
τις διαφορές που έχουν στη σύσταση των
πετρωμάτων τους, μοιράζονται αρκετά
χλωριδικά στοιχεία, όπως η βιόλα που
παρουσιάζουμε σήμερα.
Η
Viola vourinensis
Erben
είναι ενδημική των
ορέων Βούρινος, από όπου πήρε το όνομά
της, και Άσκιο (Σινιάτσικο). Εμφανίζει
μια εκπληκτική ποικιλότητα στους
χρωματισμούς των ανθών της. Μια μικρή
βόλτα στα ορεινά του Βούρινου μπορεί
να αποκαλύψει μια πολύ μεγάλη γκάμα
χρωμάτων: από κίτρινο έως βαθύ μωβ, με
πολλούς συνδυασμούς των δύο χρωμάτων.
Φύεται
σε θαμνώνες και λιβάδια, σε πετρώδεις
θέσεις και υψόμετρο μεγαλύτερο των 1000
μ. Ανθίζει κυρίως τους μήνες Μάιο και
Ιούνιο, ενώ κάποια ανυπόμονα άτομα του
είδους ξεκινούν την ανθοφορία τους από
τα τέλη του Μάρτη.
Συμπεριλαμβάνεται
στα Άλλα Σημαντικά Είδη Φυτών που
καταχωρήθηκαν για τις περιοχές του
δικτύου “ΦΥΣΗ 2000”.
Εξόχως ενδιαφέρον & όμορφο αγριοπανσεδάκι. Διαμάντι της ελληνικής χλωρίδας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Βούρινος κρύβει πολλά τέτοια διαμαντάκια. Η βιόλα αυτή τυχαίνει να είναι από τα ομορφότερα!
Διαγραφή